Door
Geen sorry deze keer, geen belofte die vertelt dat ik het vanaf nu wel goed zal doen enkel de waarheid nu, de harde waarheid die ik onder ogen zie en de pijn die ik voel wanneer ik in mijn ogen kijk die ik zie wanneer ik voor de spiegel sta, even een kijkje in mijn gedachten, gedachten die ik het liefst achterlaat in 2016.
Ik ben moe, heel moe. Slaap dan wat langer? Neen, niet dat soort moe...
Ik heb jullie al vaker vertelt over het feit dat mijn hoofd vol zit, waarna ik dan weer vertelde dat ik me beter voelde en dat was ook zo, ik voelde me op dat moment ook goed alleen heeft dat gevoel nooit echt stand gehouden. Mijn gedachten zijn verschrikkelijk en het lijkt echt alsof mijn hoofd nooit stilstaat. Het feit dat de dingen waar ik zo hard aan werk niet het resultaat geven dat ik wil, doet me pijn. Er word gezegd dat ik harder moet werken, maar ziet dan niemand dat ik niet harder kan werken? Niet dus.
Kreten om hulp vullen mijn hoofd en de negativiteit neemt al wat positief is weg. "Hey, kop op", zeggen ze dan, "binnen enkele dagen is het 2017 en dan kan je alles achterlaten in 2016." Zo werkt het niet. "Probeer te kijken naar de positieve kant van de verhalen!" Snapt dan niemand dat ik die niet meer zie? De negativiteit slokt het op en ik weet niet wanneer hij vol zit, ik weet niet wanneer hij stopt met eten.
Het is stil geweest op mijn blog, en dat zal wel nog even zo blijven, maar ik probeer, ik probeer om mijn blog niet windstil te houden, want bloggen is echt iets wat ik het liefste doe en iemand heeft mij geleerd dat wanneer je iets leuk vind je moet werken om dat iets groter te maken dus ja, ik doe mijn best.
Gelukkig heb ik een lichtpuntje, iemand die me toch weer elke keer doet geloven dat het echt nog wel de moeite waard is om te werken voor wat ik wil. Zonder lichtpuntje was alles misschien anders gelopen en zou ik misschien nu een einde maken van mijn blog waarvan ik dan niet veel later zo veel spijt zou hebben. Gelukkig voor mij - en hopelijk voor jullie - ben ik niet van plan om te stoppen, en ga ik gewoon door.
Ik sluit het af voor nu, voor ik jullie 30minuten laat lezen en voor ik weer in tranen ga uitbarsten.
Lief lichtpuntje, ik hou van jou.
Lieve lezertjes, bedankt voor jullie begrip, jullie zijn engeltjes!
❤❤❤
Xxxxxxxxxxx
BeantwoordenVerwijderenOh Amber! Als je met iets zit, kan je me altijd eens sturen, geloof me. Dit klinkt heel vreemd, omdat ik je niet zo heel goed ken. Maar hé, misschien helpt het wel om alles eens even te zeggen en opnte schrijven. Ik kan meespreken met je verhaal, ik heb mezelf een hele tijd ook enorm slecht gevoeld, en ik begrijp wat je bedoelt met dat negatieve. Maar hé, keep strong! Je typt gewoon een blogje wanneer je dat zelf wil, je hoeft je niet schuldig te voelen. Absoluut niet. Ik ben blij dat je een lichtpuntje hebt gevonden. Geniet van oudejaarsavond! Xxx
BeantwoordenVerwijderenWat vervelend zeg, ik kan wel zeggen dat ik je altijd wil helpen maar dat werkt waarschijnlijk niet zo toch als er iets is, is het misschien fijn om eens te mailen als dat je helpt. Je komt er wel weer boven op het kost misschien gewoon even wat tijd.
BeantwoordenVerwijderenah wat mega vervelend meis.. ik hoop dat alles goed gaat komen.. liefs en neem de tijd! <3
BeantwoordenVerwijderenEen fijn nieuwjaar & als er iets is, of als ik je met iets kan helpen, doe ik dat graag! X
BeantwoordenVerwijderenLiefste Amber,
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een nieuw jaar waar je wat rust kan vinden in je hoofd.
Hou vast aan je lichtpuntje als je dat moed geeft, en laat los waar je ongelukkig van wordt.
Het wordt heus wel beter, en als het toch even tegen zit, dan weet je ons te vinden hé !
Veel liefs ... Heidi & Alexx
❤❤❤
En natuurlijk blijven bloggen ... Je doet dat super ! X